اثر بخشی آموزش گروهی مهارت های زندگی بر سلامت روان والدین دارای کودک اوتیسم

پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روان والدین دارای کودک اوتیسم انجام شد. روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون باگروه گواه بود . جامعه مورد مطالعه - کلیه ی مادران دارای کودک اوتیسم در شهر اراک در سال 94 بودونمونه 30نفر از مادران دارای کودک اوتیسم را شامل می شد که به روش دردسترس انتخاب شدند ودر دو گروه 15 نفره )آزمایش وگواه( گمارده شدند. برای اندازه گیری سلامت روان از آزمون سلامت عمومی ) GHQ ( استفاده شد. داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانسبا رعایت پیش فرض های آن )آزمون لون، نرمال بودن، یکسانی شیب خط رگرسیون( تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد: میانگین نمرات سلامت روان در گروه آزمایش کمتر از گروه گواه بود. همچنین میانگین نمرات گروه آزمایش در مؤلفه های سلامت جسمانی،کارکرد اجتماعی،علایم اضطرابی و افسردگی کمتر از گروه گواه بود که بیانگر اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روان والدین دارای کودک اوتیسم بود.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، به نظر می رسد مهارتهای زندگی بر سلامت روان والدین دارای کودک اوتیسم تأثیر دارد.

Keywords:

: مهارت های زندگی , سلامت روان , اوتیسم , افسردگی