کریم خردمندی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، موسسه غیرانتفاعی دیلمان لاهیجان ایران
ارش بهار - استادیار سازه گروه مهندسی دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه گیلان رشت ایران

زمانی می توان گفت که طراحی یک سازه مطلوب و بهینه خواهد بود که ظرفیتهای آن که شامل تغییر شکل و مقاومت می باشد با رعایت حداقل حاشیه ایمنی از مقادیر مورد نیاز که به هنگام وقوع زلزله به سازه اعمال می شود بیشتر می باشد در بسیاری از آیین نامه ها روشهای طراحی براساس مقاومت و شکل پذیری می باشد که طیفهای که در این آیین نامه های ارائه شدهاست میتوان گفت متوسط طیف پاسخ ارتجاعی هموار شدهاست که در ان طیفهای پاسخ غیر ارتجاعی سازه بوسیله ضریبی که به سیستم سازه ای وابسته به عنوان ضریب کاهش مقاومت ضریب رفتار شناخت شده می باشد را از طیفهای پاسخ ارتجاعی سازه بدست آمده با توجه به اثارت تخریبی زلزله های اخیر بر سازه ها میتوان نتیجه گرفت که برخی از روشهای کنونی طراحی لرزه ای سازه چندان قابل اعتماد نیستند و لزوم اصلاح آنها احساس می شود در تحقیقات انجام گرفته سعی شدهاست برخی از پارامترهای طراحی لرزه ای کنونی با استافده از روشهای طراحی و با سطح عملکردسازه اصلاح شود متاسفانه یکی از پارامترهای اساسی و پایهیی اضریب رفتار روش مناسب تعیین و استفاده از آن در طراحی لرزه ایی است که در حال حاضر در ایین نامه در نظر گرفته نشده است در این تحقیق روشهای را برای تعیین ضریب رفتار سازه ها بیان می شود و هرکدام این روشها و پارامترها موثر بر آنها شرح داده می شود برای درک بهتر این مطلب به تعیین ضریب رفتار یک قاب فولادی 4 طبقه با ابعاد 2/4× 14/7 با سیستم مقاوم جانبی قاب خمشی متوسط با ستفاده از تحلیل استاتیکی غیر خطی Pushover) پرداخته شدهاست .

ضریب رفتار، ضریب اصلاح پاسخ، تحلیل استاتیکی غیرخطی، سازه های بتنی