فاطمه فرج زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد اب و سازهای هیدلیکی دانشگاه شهید چمران اهواز
احمد فتحی - استاد گروه سازه های آبی دانشگاه شهید چمران اهواز

سازه های هیدرولیکی نظیر سرریزها و تند آبراهه از متداول ترین روشها در انتقال آب با استفاده از نیروی ثقل بوده است حال کنترل انرژی در جریان های با سرعت بالا یکی از چالشهای طراحی سازه های هیدرولیکی می باشد جریان روی این سرریزها اغلب پرسرعت که معمولا منجر به تولید کاویتاسیون روی سطح سرریزوآبشستگی پایین دست سازه در مسیر رودخانه می گردد آبشستگی بستر پایین دست سازه های سرریز و آبشستگی پایین دست سازه در مسیر رواخانه می گردد. یکی از مهمترین موضوعات مورد توجه محققین در علم هیدرولیک رسوب بوده و به لحاظ مشکلاتی که برای پایداری سازه به وجود می آورد به طور جدی مورد بررسی قرار گرفته است در این تحقیق یک مدل آزمایشاگه یشامل سرریز با ارتفاع 60 سانتی متر و بستر رسوبی در پایین دست آن ساخته شد سطح بستر سرریز پوشیده از زبرهای مصنوعی در دو آرایش متفاوت و آبشستگی پایین دست آن در 3 عدد آبشارمختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که وجود زیریها به علت تضعیف قدرت جریان از میزان عمق آبشستگی کاسته می شود که میزانی این کاهش با تغیر آرایش به دلیل افت استهلاک انرژی بیشتر حدود 12% بیشتر است.

ابشستگی ، سازه های هیدرولیکی، زبری مصنوعی، پرش هیدرولیکی