سهیلا خدابنده

توجه به روی کرد معماری پایدار ونیز توجه میراث فرهنگی به ابنیه تاریخی بسیاری از دست اندرکاران این عرصه تمایل به حفظ ونگهداشت این ابنیه چه قدیمی وچه جدید را برای حفظ ونگهداشت آن دارند. چند دهه از مطرح شدن معماری پایدار در عرصه معماری می گذرد ومجامع بین المللی راهکارهای بسیار را برای تکمیل و تکامل آن ارائه نموده اند. قطعأ اصول معماری پایدار که همان حفظ انرژی های طبیعی، کاهشاستفاده از سوخت های فسیلی و همزیستی با محیط و اقلیم است باید مد نظر طراحان و فعالان عرصه معماری قرار گیرد. معماری شهر تهران یکی ازنمونه های موردی ان می باشد که معماری مدرن در کنار معماری بومی است که چنان به هم امیختگی سنتی و مدرن است که آدمی را گیجمی کند . شهر بستر قدیمی را داراست یا مدرن این در هم پیچیدگی انسان به این فکر وا میدارد که ابینه های تاریخی فرهنگسرا ها ونیز پارکها ومساجد. راجز الوییت طرح برای حفظ ونگداشت ان کوشید . این درآمیختگی با بستر و توجه به قابلیت ها و محدودیت های آن باعث همسو شدنمعماری وجلب نظر مخاطبان به ایده های بهتر در معماری تهران و راه های توسعه و حفظ و معماری پایدار ان شده است. است، سبک معماریاین ساختمان ها قدیمی در کنار ساختمان های مدرن در همان بهم ریختگی منظر ونیز نیاز توجه بیشتر به فضا های خارجی و نما ونیز توجهبیشتر مسئولین به زیبا سازی شهر این مقاله استخراج ویژگی های نهان معماری پایدار در معماری تهران ونیز راه های جذب بیشتر مخاطبان به اینمسئله است. روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه و مقاله و نشریه است .نتایج بدست آمده از این پژوهش به روشن شدن اصولپایدار نهفته در معماری تهران منجر خواهد شد.

معماری پایدار، ، معماری سنتی، ایران ، معماری تهران ، طراحی پایدار،ابنیه تاریخی