مروری بر مدل های زیستی بهینه سازی برنامه پرتودرمانی خارجی

در طی دهه های اخیر پژوهشگران حوزه پرتو درمانی و به طور خاص پرتو درمانی خارجی علاقه ی زیادی به استفاده از رو های برنامه ریزی ریاضی (تحقیق در عملیات) نشان داده اند و ادبیاتی غنی در این حوزه رقم خورده است . از میان مسائل مرتبط با پرتو درمانی خارجی، مسائله ی بهینه سازی شدت پرتو ها، بیش از سایر ما این حوزه مورد توجه محققین قرارگرفته است. مدل های بررسی شده در ادبیات مسائله ی بهینه سازی شدت پرتو را می توان از جهتی به دو دسته ی مدل های فیزیکی و مدل های زیستی تقسیم کرد. مدل های فیزیکی به طور ماتقیخ با دوز پرتو جذب شده توسط بخش های مختلف نواحی تحت درمان سروکار دارند در حالی که مدل های زیستی نوع پاسخ سلول های بخش های مختلف را به دوز پرتویدریافتی مد نظر قرار می دهند . به منظور آشنایی پژوهشگران حوزه ی تحقیق در عملیات با مدل های زیستی، در این مقاله سعی کرده ایم تا ضمن معرفی و بررسی انواع مدل های زیاتی بهینه سازی برنامه درمان با پرتو درمانی خارجی، فعالیت های تاثیر گذار در مورد هر یک از مدل ها را مورد بررسی قرار دهیم. مشاهده می شود که مدل های زیستی به علت در نظر گرفتن مشخصه های میکروسکوپیک سلول ها، توانایی توجیه پدیده های زیستی مرتبط با پرتو درمانی را دارند اما در عین حال وجود پارامتر های تخمینی در این دسته مدل ها، منابع ایجاد عدم قطعیت در پاسخ های خروجی آن ها می باشند که باعت وابستگی بیشتر کیفیت این مدل ها به پیشرفت های پزشکی می شوند

Keywords:

پرتو درمانی , بهینه سازی برنامه درمان , مدل های زیستی , مدل های فیزیکی