زهرا دشتی - کارشناسی ارشد هیدروژئولوژی دانشگاه خوارزمی تهران
محسن رضایی - دکترای هیدروژئولوژی، دانشیار دانشگاه خوارزمی تهران

در این پژوهش به منظور بررسی خشک سالی دشت زوزن (جنوب خراسان رضوی و شمال خراسان جنوبی) از داده های بارش سال های آبی 64-63 تا 93-92 ایستگاه باران سنجی آبیز استفاده شده است. دسته بندی داده ها بر اساس روش آزمون دنباله ها و انجام گرفت که مشخص گردید سال آبی 75-74 دارای بیشترین میزان خشک سالی می باشد. با توجه به نتایج زنجیره مارکف به طور میانگین احتمال تعادل دوره های خشک، تر و نرمال در دشت زوزن به ترتیب ١٨ % و 72 % و 1% می باشد. به منظور تهیه هیدروگراف معرف آبخوان دشت زوزن و بررسی افت سطح ایستابی از اطلاعات ١٩ حلقه چاه مشاهده ای برای سال آبی 89-88 تا 93-92 استفاده گردید. نقشه هم افت برای سال آبی 89-88 تا 93-92 تیه گردید. نتایج نشان می دهد که بیشترین افت سطح ایستابی در چاه مشاهده ای حجت آباد و کمترین افت سطح ایستابی در چاه مشاهده ای حسن آباد می باشد.

خشک سالی، زوزن، آزمون دنباله ها، SPI، زنجیره مارکف