مرتضی محمدی - دانشکده علوم توانبخشی، گروه ارتز و پروتز
بهنام حاجی آقایی - دانشکده علوم توانبخشی، گروه ارتز و پروتز
محمدعلی سنجری - دانشکده علوم توانبخشی، گروه بیومکانیک

مفصلهای استنس کنترل ارتزی از تازه های ارتز و پروتز هستند که در ایران استفاده نشده اند لذا برای برآورده کردن نیاز بیماران و بررسی عینی تاثیر این مفصلها بر راه رفتن این افراد، یک جفت مفصل استنس کنترل الکترومکانیکی در گروه ارتز و پروتز دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران طراحی و ساخته شد. سپس راه رفتن بیمار در بین وضعیت قفل و استنس کنترل مفصل زانوی ارتزی مقایسه شد. فرد مورد مطالعه یک مرد 25 ساله مبتلا فلج یکطرفه اندام تحتانی سمت چپ بعلت پولیومیلیت بود که سابقه استفاده از بریس بلند را نداشت. جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات در آزمایشگاه بیومکانیک دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام گرفت. برای ثبت راه رفتن فرد از دستگاه (Kinemetrix 3D motion analysis (MIE, UK 1997 و برای برای پردازش داده ها از برنامه C-Motion V3D استفاده شد. در حالت استنس کنترل، دامنه حرکتی زانو ° 28 بود. سرعت راه رفتن، طول گام، مدت زمان یک گام و جابجایی لگن بین دو حالت تفاوت نداشتند. خم شدن زانو باعث راحتی بیمار در راه رفتن بویژه هنگام بالا و پایین رفتن از پل هها و بالا رفتن از سربالایی می شد و بیمار اظهار می داشت که در حالت استنس کنترل از سوئینگ دورانی استفاده نمی کند. در کل بیمار از حالت استنس کنترل مفصل رضایت بیشتری داشت.

استنس کنترل، فلج اندام تحتانی، مفصل زانوی ارتزی، راه رفتن