تحسین مهاجر - مربی ، ارشد معماری، گروه هنر و معماری ،دانشگاه آزاد واحد زنجان
محمدرضا رضوی - استادیار و هیئت علمی ، دکتری معماری،دانشکده هنر و معماری ،دانشگاه آزاد واحد سنندج

فرآیند منحصر به عصر مانبوده و براساس شواهد (Climate Change) تغییر اقلیم موجود،کره زمین در دوران های مختلف زمین شناسی همواره با چنین تغییراتی مواجه بوده است ولی آنچه تغییرات اقلیمی قرن حاضر و به ویژه درنیمه دوم قرن بیستم را از گذشته متمایز ساختهاست، ماهیت وسرعت آن می باشد بررسی های اکولوژیکی گویای آن است که علاوه بر نوسانات شدید اقلیمی، در متوسط عناصر آب وهوایی نیز تغییراتی ایجاد شده است . هدف این نوشتار ارائه اصول معماری در عصر تغییر اقلیم و چگونگی مصرف انرژی است . ضرورت این امر از آنجا ناشی میشود که نرخ گرم شدن کره زمین، افزایش یافته است. به طور علمی اثبات گردیده است که انسان و فعالیت های او موجب افزایش تراکم جوی گازهای گلخانهای شده است و همین امر مسبب اثر گرمایش جهانی است . گستردگی مشکل گازهای گلخانه ای به حدی است که به منظور کاهش خطرات تغییر فاجعه آمیز اقلیم، نیاز توقف افزایش تراکم آن که به وسیله سوختن انرژیهای فسیلی تولید می شود، احساس میگردد و بشر نیاز دارد که به سرعت از استفاده گاز گلخانهای حاصل از سوخت فسیلی، به سمت وابستگی بیشتر به انرژی تجدیدشونده پاک، حرکت کند . دراین مقاله به روش توصیفی _ تحلیلی به بررسی و ارزیابی سه نمونه موردی در منطقه سرد کوهستانی ، شهر سنندج و همچنین روشهای مختلف ساخت وساز و نوسازی و تخریب از دیدگاه میزان انرژی مصرفی و تاثیر آن بر محیط زیست و نقش آن در تغییرات اقلیمی به عنوان بزرگترین مشکل حال حاضر محیطی پرداخته می شود . درادامه با توجه به نتایج به دست آمده راهبردهایی جهت کاهش مصرف انرژی ومتعاقب آن کاهش اثرات محیطی آن ارائه می دهد

: معماری، انرژی، طراحی اقلیمی، محیط زیست، تغیییرات اقلیمی، مصرف انرژی