بررسی میزان ایمنی نحوه شهرسازی کنونی در مواقع بحرانی در بافتهای شهری زمینه گرا، نمونه موردی: خیابان هنرستان (دیباج) همدان

شهرها به طور مداوم در حال توسعه و تکوین هستند و ایجاد ساختارهای جدید در شهرها در هر مرحله دستخوش تغییراتی می گردد که گاه به صورت برنامه ریزی شده انجام می پذیرد و گاه با همان الگوهای گذشته و با اعمال کمترین تغییرات ضروری و لازم صورت می گیرد. یکی از مهمترین مسائلی که امروزه ضرورت اجرای آن در مباحث شهرسازی بیش از پیش در جوامع مختلف نمایان می شود توجه به مسأله ایمنی در نحوه شهرسازی است.سؤالی که در این پژوهش مطرح می گردد آن است که: در بافت شهری و نحوه شهرسازی کنونی و به عبارتی با ادامه روندفعلی شهرسازی، آیا امکان اعمال اقداماتی برای ایمن سازی فضاها به صورت همراستا با روند مذکور وجود دارد؟درجهت بررسی امکان پاسخگویی به سؤال مطرح شده روالی را در این تحقیق دنبال کرده ایم که بدین صورت است: ابتداگزیده ای از استانداردهای مربوط به ایمن سازی فضاهای شهری که در مباحث مقررات ملی ساختمان و برخی مقالاتی که قبلاً توسط دیگران در این زمینه انجام گرفته آورده شده است. سپس مواردی را در خصوص وضعیت موجود شهرسازی در منطقه خیابان هنرستان همدان ذکر نموده ایم. با توجه به استانداردهای موجود و وضعیت کنونی منطقه مورد نظر، مقایسه ای اجمالیصورت گرفته تا منجر به رسیدن به موارد مشکل دار و معضلات و البته شاید موارد بدون مشکل و نسبتاً مناسب گردد. پس از طی مراحل مذکور با توجه به مشکلات و امکانات منطقه مورد نظر، راهکارهایی ارائه گردیده است که حاصل بررسی های صورت گرفتهدر این تحقیق بوده و شاید بتواند برای سایر مناطق مشابه قابل تعمیم باشد.

Keywords:

زمینه گرایی , ایمنی شهری , بافت شهری , بحران