رویکرد پایداری اجتماعی و گردشگری , و توسعه پایدار در طراحی مجتمع های تجاری

عدم توجه کافی به جاذبه های گردشگری و فرهنگی ارزش آفرینی اندک و جدایی فرهنگی از آنها زمینه پژوهش در این باره را فراهم آورده است. ارائه راهکار معماری در کنار فرهنگ سازی کمکی برای بهبود وضعیت اقتصادی فعلی به نظر می رسد.برای نیل به هدف به روش مطالعه کتابخانه ای، میدانی و بررسی کیفی راهبردهای افزایش آمار گردشگر و پیوست فرهنگی با طراحی نمادین مجتمعهای تجاری با رویکرد معماری پایدار پیشنهاد گردید. با لحاظ نمودن مفاهیم نهفته در طراحی مراکز تجاری و راهکار های معماری پایدار از جمله استفاده موثر از نور خورشید با سیستم فتوولتائیک، انتخاب مصالح با ظرفیت حرارتی مناسب، عوامل ذینفع و ذینفوذ راهکارهای دستیابی به مراکز تجاری نمادین برای ارتقا گردشگر، رونق اقتصادی صورت کاربردی به دست آمد که تعمیم آنها در بهبود زندگی در منطقه موثر خواهند بود. پایداری اجتماعی در ارتباط مستقیم با انسانها و آداب اجتماعی آنهاست. فضاهای فرهنگی به دلیل ارتباط تنگاتنگ با اقشار مختلف مردم ناگزیر از برخورداری از پایداری اجتماعی است. هدف پژوهش حاضر، دستیابی به اصول پایداری اجتماعی واقتصادی در طراحی بهینه فضاهای تجاری است. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی بر مبنای بررسی مفاهیم و عوامل -پایداری اجتماعی تاثیرگذار در طراحی مراکز تجاری جهت طراحی مجتمع تجاری با رویکرد پایداری اجتماعی در آن میپردازد. در اصل مقاله با بررسی محورهای اساسی پایداری اجتماعی در معماری، راهکارهای چگونگی بازتاب تئوری پایداری اجتماعیدر طراحی مجتمعهای تجاری با مطالعه موردی بررسی و ارائه میشود. نتایج تحقیق بیانگر تشکیل مراکز تجاری مناسب بابهرهگیری از محورهای سهگانه پایداری اجتماعی، شناخت کاربران و زمینه پروژه و بازتاب نیازهای آنان در طراحی این مراکزمیباشد.

Keywords:

پایداری , پایداری اجتماعی , طراحی معماری , گردشگری , مراکز تجاری ,