شناسایی نقاط حادثه خیز از حیث تصادف با استفاده از مدل فازی در GIS و تکنیک دلفی(مطالعه موردی شهر سرایان )

تصادفات یکی از عوامل بسیار مهم مرگ و میر و صدمات جانی و مالی بوده و آثار سنگین اجتماعی ،فرهنگی واقتصادی ان ،جوامع بشری رابشدت تحت تاثیر قرارداده است . ایران به لحاظ تصادفات و سوانح جاده ای وترافیکی به عنوان یکی از کشورهای دارای بیشترین موارد تصادف و مرگ ومیر ناشی از آن معرفی شده است .یکی ار مباحث مهمی که امروزه در کشورهای در حال توسعه از جمله کشور ما ایران مورد توجه قرارمی گیردمسئله رفع نقاط حادثه خیز محورهای درون شهری می باشد .با توجه به تجربه ملی و بین المللی، یکی از موثرترین راه های ایمن سازی شهر ها مربوط به شناسایی و رفع نقاط حادثه خیز است بنابراین اهمیت موضوع وپیچیدگی آن ایجاب می نماید تا تجزیه و تحلیل مؤثری از تصادفات صورت گیرد تا ضمن مشخص نمودن نقش واحدهای متولی امر ، کنترل روابط بین آنها نیز با سهولت بیشتری صورت پذیرد . از تجزیه و تحلیل ارائه شده در این مقاله، آشکار است که روش های موجود برای تعیین نقاط پرحادثه با حساسیت به حوادث ثبت شده میتواند مناسب برای مناطق شهری باشد این پژوهش به لحاظ نوع ،کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی -تحلیلی می باشد. داده ها و اطلاعات به دو روش کتابخانه ای و میدانی تهیه شده است. تصادفات رخ داده طی سال های 1386-1395 در شهر سرایان است که داده های این پژوهش با مراجعه به پلیس راهور شهرستان گردآوری شده است و بوسیله نرم افزار Excel و تحلیلهای GIS که مبتنی بر شدت خطرناک بودن مکان است و با توجه به مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و یاری جستن از تکنیک دلفی و یافتن معیارها ، نهایتااطلاعات جهت نقشه سازی مورد استفاده قرار گرفت . هدف مشخص کردن امن ترین و ناامن ترین نقاط با توجهبه تحلیل های صورت گرفته است

Keywords:

تصادف , نقاط حادثه خیز , امنیت , GIS