محمد جواد نوری - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا، دانشکده شهرسازی
یاشار جامعی - کارشناس ارشد برنامه ریزی منطقه ای،دانشگاه تهران، پردیش هنر های زیبا، دانشکده شهرسازی
فریناز ریخته گران - کارشناس برنامه ریزی شهری، دانشگاه هنر اصفهان،دانشکده شهرسازی
مینو حریرچیان - کارشناس ارشد طراحی شهری،دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا، دانشکده شهرسازی

در سالهای اخیر، اخلاقحرفهای به عنوان یکی از پارامترهای مهم در ارزیابی پروژهها، به ویژه پروژههای شهری؛ بواسطه ماهیت و تاثیر مستقیم آن بر زندگی مردم، اهمیت بیشتری یافته است. به گونهای که شناسایی و تدوین معیارهای اخلاق حرفهای به هنگام شروع فرآیند پروژه سوالاتی را طرح میکند که پاسخ به آنها در راستای ایجاد یک محصول بهینه قابل استفاده خواهد بود و توجه به این نکته الزامیست که اخلاقی نمودن فرآیند پروژه، می تواند تا حدودزیادی متضمن محصولی اخلاقی باشد. در این مقاله ابتدا معیارهای اخلاقی مورد نیاز جهت ارزیابی پروژه از متون نظری استخراج شده ) 39 معیار( و بر مبنای آن ها ارزیابی فرآیند پروژه پیاده راه 17 شهریور صورت پذیرفته است. به منظورپیشبرد اهداف پژوهش و با توحه به ماهیت آن، روش تحقیق پژوهش حاضر بر مبنای مطالعات اسنادی و مصاحباتمیدانی پایه گذاری شده است. چهار عنصر اصلی به عنوان عناصر ذی نفع و ذی نفوذ پروژه تعریف شده اند که شامل شهرداری، مردم، شورای شهر و شرکت مشاوره طراح و برنامه ریز پروژه می باشند. با استفاده از روش فهرست معیارهانحوه عملکرد هر کدام از عناصر در قبال 39 معیار مذکور مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که عدم رعایت معیارهای اخلاقی در هر یک از مراحل پروژه یکی از دلایل اصلی عدم موفقیت این پیاده راه در مقایسه باسایر نمونه پیاده راه های موفق می باشد

پیاده راه 17 شهریور، اخلاق حرفهای، برنامهریزی و مدیریت شهری، معیارهای اخلاقی و غیر اخلاقی