مهدی حکم آبادی - دانشجوی کارشناسی پیوسته رشته دبیری جغرافیا دانشگاه فرهنگیان مازندران
رضا آمی احمدی - دانشجوی کارشناسی پیوسته رشته دبیری جغرافیا دانشگاه فرهنگیان مازندران
بهنام برادران - دانشجوی کارشناسی پیوسته رشته دبیری جغرافیا دانشگاه فرهنگیان مازندران
روح الله یل جهان تیغی - دانشجوی کارشناسی پیوسته رشته دبیری جغرافیا دانشگاه فرهنگیان مازندران

در این تحقیق، هدف تدوین الگوی راهبردی مناسب برای توسعه ی گردشگری پایدار و نوین شهری در ایران است؛ با بررسی و مطالعه توصیفی و تحلیلی نمونه مناطقی که گردشگری پایدار در این مناطق بررسی و مطالعه شده است، انجام و پرداخته می شود. سؤال اساسی تحقبق این است که الگوی راهبردی مناسب برای توسعه ی گردشگری پایدار که به توسعه ی پایدار منجر شود، کدام است؟ بر این اساسی، تحقیق حاظر با بررسی های اسنادی و میدانی و نیز، روش شناسی توصیفی تحلیلی در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، محیطی مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی است که از طریق بررسی منابع مکتوب و جستجوی رایانه ای، مقالات علمی، در پیشینه نگاشته های مرتبط با موضوع تهیه و تنظیم گردیده است توسعه گردشگری پایدار، توسعه ای است که در آن توازن و تعادل، حفظ ارزش ها و کیفیت اخلاقیات و اصول اقتصادی و نیز مزیت های اقتصادی همه به همراه هم دیده شده و کوشش می شود تا توسعه متعادل و همه جانبه جایگزین توسعه صرفا اقتصادی گردد. در این دیدگاه توسعه گردشگری با استفاده از منابع موجود به گونه ای است که ضمن پاسخ دادن به نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، سلامت حفظ محیط زیست، تعادل اقتصادی و رفاه مردم محلی را تامین کرد. گردشگری پایدار سعی در تنظیم روایط بین جامعه میزبان، مکان گردشگری و گردشگران دارد چرا که این رابطه می تواند پویا و سازنده باشد و به دنبال تعدیل فشار و بحران بین این عناصر است تا آسیب های محیطی و فرهنگی را به حداقل رسانده، رضایت بازدید کنند کان را فراهم کرده و به رشد اقتصادی ناحیه کمک کند.

گردشگری پایدار، الگوی راهیردی، توسعه پایدار، گردشگری نوین شهری، جوامع محلی