بررسی نقش سرمایه اجتماعی در تسهیل روند توانمندسازیسکونت گاههای غیر رسمی ،مطالعه موردی :محله جمشیدآبادشهر خوی

شهرنشینی سریع و شتابان از نیمه دوم قرن بیستم در کشور ایران به وقوعپیوست و این پدیده با فقدان زیرساختهای خدماتی ،عملکردی ،اجتماعی،اشتغال و غیره باعث شکل گیری سکونت گاههای غیر رسمی در سطح وسیع شد.رویکرد سرمایه اجتماعی از شروط لازم برای توسعه جامعه محسوب میشود.اهمیت سرمایه اجتماعی در فرایند توانمند سازی سکونت گاههای غیررسمی به عنوان ظرفیت های درونی محلات یک اقدام غیر متمرکز و از پایین بهبالا است.این پژوهش با هدف تحلیل فضایی رابطه بین سرمایه اجتماعی وتوانمندسازی سکونت گاههای غیر رسمی محله جمشیدآباد واقع در شهر خویانجام شده است. . دراین تحقیق که از نوع توصیفی تحلیلی است ابتدا مدل -مفهومی طراحی گردید و سپس به کمک روش پیمایشی اطلاعات مورد نیاز بهوسیله پرسشنامه گردآوری شد.جامعه آماری تحقیق، جمعیت ساکن در محلهجمشیدآباد شهر خوی می باشد حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکرانبرابر 863 نفر محاسبه گردید و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهایآمار توصیفی و استنباطی استفاده شد به کمک آزمون های آماری ) T استودنت،تحلیل واریانس، نسبت ، Levene و Dunnet-c ( ارتباط میان متغیر ها بررسی گردید. نتایج این تحقیق نشان می دهد توجه به سرمایه اجتماعی ساکنان سکونتگاههای غیر رسمی محله جمشید آباد شهر خوی در تقویت و تسهیل توانمندسازی آنها نقش موثری دارد

Keywords:

سرمایه اجتماعی , سکونت گاههای غیر رسمی , توانمندسازی