عبدالقادر جنیت آیدین - استادیار دانشگاه آتاتورک
نیلوفر اکبر زاده - کارشناس ارشد طراحی شهری
علی آقازاده دیزجی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه اتاتورک

در بسیاری از شهرهای پیشرفته جهان با این واقعیت روبرو هستیم که روند توسعه فضاهای شهری بر مبنای توسعه حمل ونقل عمومی صورت می پذیرد و در این میان توسعه مراکز ایستگاهی نقشی اساسی در قابلیت وظرفیت پذیری محیطی،بازی می کنند. ایجاد کاربریهای مختلفی نظیر اداری ،تفریحی ،آموزشی ،خدماتی ، رفاهی و مسکونی در محدوده این مراکز تاثیر بسزایی در رشد و تحرک پذیری منطقه ای بوجود می آورد واز بسیاری سفرهای درون شهری که با انواع آلودگیها روبرو می باشد می کاهد. توسعه هر ایستگاه با توجه به موقعیت مکانی و شرایط محیطی متفاوت می باشد.اماتوسعه در مورد ایستگاههایی که در طول یک خط قرار گرفته اند بسیار متفاوت تر می باشد. تاثیرپذیری این ایستگاههااز یکدیگر که در نهایت منجر به توسعه و یکپارچگی محدوده مورد نظر می شود، نشان میدهد که شرایط و پتانسیل کریدورهای حمل ونقلی نقشی اساسی در بهبود شرایط کنونی دارند .رویکرد اساسی این تحقیق شناسایی آشفتگی ها وپراکندگیهای محیطی که به عدم کارایی بهینه کاربریها در یک محور منجرشده است و تلاش برای انسجام در محدودهمورد نظر ، بگونه ای که به افزایش فعالیتهای فیزیکی وسلامت روانی شهروندان می انجامد. هدف پژوهش حاضر بازنگری در کریدورهای حمل ونقلی) سه ایستگاه مترو در یک محور خطی ( در محور خیام تهران می باشد و راهکارهایی برای ارتقا و انسجام فضای شهری همراه با سلامت بصری شهروندان طبق اصول برشمرده در کریدورهای حمل ونقلی ارایه میدهد.

مراکز ایستگاهی ،کریدورهای حمل ونقلی ، توسعه فضاهای شهری ، گره شهری