طراحی کاشت منظر شهری ایران با استفاده از زیریسکیپنگ(نمونه موردی شهر سنندج)

شرایط جغرافیایی ،اقلیمى و توپوگرافى استان کردستان موجب شده است که انواع جوامع جنگلى و گیاهى و رویشگاههاى متنوعى در نواحى مختلف اکولوژیکى منطقه به وجود آید. به کارگیری این گونه ها در فضای سبز شهری ضریب اطمینان موفقیت طرح وانعطاف طراحی را بیشتر می کنند. وجود گیاهان بومی در فضای سبز نشانه ای از توانایی اقلیمی و احوال فرهنگی منطقه است. با توجه به اینکه برای رسیدن به استانداردهای بین المللی فضای سبز سرانه، به فضای سبزی با چند برابر سطح موجود نیازمندیم، سطح فضایسبز لازم چند برابر خواهد بود و با وارد کردن گیاهان بومی در فهرست گیاهان مناسب برای فضای سبز جامعه گیاهان بومی گسترش قابل توجهی پیدا می کند . با کشت گیاهان بومی در فضای سبز بخشی از هزینه های ریالی قابل بازیافت است و با توجه به نزدیکی اینمکانها به مراکز صنعتی و تجاری هزینه حمل و نقل نیز کاهش می یابد . کاشت گیاهان بومی در فضای سبز امکان آشنایی و افزایش آگاهیهای اجتماعی، نسبت به گیاهان بومی را فراهم می کند . اختصاص فضای سبز محیطهای آموزشی به کشت گیاهان بومی، زمینه رابرای تحقیق در جنبه های مختلف این گیاهان ممکن می سازد و سازگاری این گونه ها را معلوم می کند . یکی از راههای بسیار مؤثر درکنترل فرسایش خاک، بر جای گذاشتن بقایای گیاهان بومی قبل از آیش است . بنابراین گیاهان بومی در ارائه خدمات بوم شناختی نیزبسیار توانمند هستند . برخی گیاهان بومی دارای حدود تحمل نسبتاً خوبی به شوری،خشکی، قلیایی بودن خاک، تشعشع شدیدخورشید، شرایط ماندابی، هرس شدید و … هستند پس می توانیم به این صورت در منابع آبی و انرژی هم صرفه جویی کنیم در ایننوشتار سعی شده است که 7 اصل سازمانی منظر سازی کم نیاز به آب 4)منظرسازی با گیاهان بومی( درحوزه ی شهر سنندج بررسی شود.

Keywords:

منظرسازی کم نیاز به آب , توسعه پایدار , فضای سبز , سنندج