علیرضا نوروزی اساس - کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران
سیروس باور - دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران

در دوران معاصر، پیشرفت های صنعتی، ازدیاد جمعیت ،تولید شیوه های معماری نوین و مفهوم توسعه عمودی را می-توان نیروهایی قلمداد نمود که سبب افزایش فردگرایی گشتند لذا در دوران معاصر، توجه به فضای تعاملی و تعاملات اجتماعی انسان بیش از پیش اهمیت یابد. فضاهای عمومی به خاطر نیازهای روانی و اجتماعی انسانها و بر اساس فرهنگ، ملیت، اقتصاد، اجتماع، سیاست و مذهب ملل مختلف شکل گرفتهاند. اما همهی فضاهای عمومی موفق جنبههای مشترکی دارند؛ آنها بستری برای تعاملات اجتماعی جوامع هستند. این پژوهش نیز با پرسشهایی از جمله اینکه تعاملات اجتماعی چگونه به رشد انسان کمک میکند؟ و آیا اساساً فضای عمومی بستری برای تعاملات اجتماعی به شمارمیرود؟ ... انجام گرفته است که در جهت جواب به پرسشهای مطرح شده از روشهای کتابخانهای، مشاهده استفاده گشته است که نتیجه پژوهش بیانگر آن است که معماری فضاهای عمومی، در میزان و نوع تعاملات اجتماعی بینفردی و فرافردی روی داده بر فضا مؤثرند. میزان این تأثیرات به نحوی که تعداد تعاملات روی داده را افزایش دهند، نشان ازاجتماعپذیری بالای آن فضا دارد

تعاملات اجتماعی انسان، معماری فضای عمومی، فضای تعاملی، اجتماعپذیری