جستاری در نحوه ی کاربرد واژه ی«اخلاص»به عنوان مهم ترین اصل تربیت اسلامی در آثار شاعران پارسی گو

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 633

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICESCON04_378

تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395

Abstract:

اهمیت تربیت و نقش آن در به فعلیت رساندن کمالات انسانی برکسی پوشیده نبوده و لازم است برای آن اصول و قواعدی با توجه به هر مکتب فکری تنظیم گردد، که استخراج این اصول نیز یقیناً ازمنابع علمی و فکری، آن مکتب ها خواهد بود. دین اسلام که دارای نگاه جامعی به جوانب مختلف زندگی بشری بوده و از جامع ترین مکاتب فکری می باشد، امر تربیت را فراموش نکرده و برای آن اصول وقواعدی را تعریف نموده که خاستگاه آن قرآن ، حدیث و سنت، خواهد بود .یکی از این اصول مهم ودر تربیت اسلامی که محققان از منظر های گوناگون به » اصل اخلاص « یا » خدا محوری «، اساسی کاربرد این مهم در قرآن و حدیث پرداخته و آن را به عنوان وجه افتراق تربیت دینی با تربیت غیر دینی عنوان نموده اند. به نظر می رسد بررسی این اصل و نحوه ی به کارگیری آن در آثار شاعران پارسی گوهم در کنار این تحقیقات ، می تواند کمک شایانی در تدوین کتب تربیتی و تبیین بهتر و راحت تر این اصول برای متربیان بنماید. بر این اساس این مطالعه درآثار بیش از پنجاه شاعر برجسته ی پارسی گوانجام یافت تا نشان دهدکه واژه اخلاص به عنوان شاخصه ی اصلی تربیت اسلامی ، در معانی و مفاهیم گوناگونی نظیر خدامحوری، رفتارخالصانه، مترادف صدق و راستی و مقابل ریا و ... به کار گرفته شده است.

Authors

رسول بهنام

عضو علمی گروه علوم انسانی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید رجایی ارومیه

مهران بیغمی

عضو علمی گروه علوم انسانی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید رجایی ارومیه