ارزیابی ریسک خط لوله انتقال گاز از جنوب اهواز به جنوب دزفول

روشی که هم اکنون در صنایع نفت و گاز کشور جهت بازرسی به کار می رود روش بازرسی فنی دوره ای است یا به عبارت دیگر بازرسی تجهیزات و دستگاه ها در بازه زمانی ثابت . روش فوق علاوه بر اینکه زمان و هزینه هنگفتی در بردارد به جهت عدم امکان پیشبینی وقوع حوادث و شدت آنها روشی ناموفق بوده است. روش نوین در این زمینه ،بازرسی بر مبنای ریسک است. در این روش ابتدا ریسک هر کدام از تجهیزات از طریقه محاسبه احتمال خراب شدن آن دستگاه و پیامدی که از جنبه های اقتصادی زیست محیطی بر سیستم تحمیل میشود،مشخص میگردد . در انتها دستگاهایی که از ریسک بالاتری برخوردارند در بازه های زمانی کوتاهتری نیاز به بازرسی دارند و از بازرسی بی مورد تجهیزاتی که از ریسک کمی برخوردارند اجتناب می شود .در همین زمینه تحقیقی در مورد ارزیابی کیفی ریسک خط لوله اهواز به دزفول انجام شده است . در این پروژه ابتدا خط لوله بر اساس پارامترهای خاصی به بخشهای مختلفی تقسیم شده است و بعد از ارزیابی کیفی هر بخش مشخص گردیده که تمرکز بازرسی فنی بر کدام قسمت از خط لوله صورت گیرد. در این راستا عوامل ایجاد ریسک در این خط لوله بررسی شده است و بعد از بیان راهکارههای رفع خطرات بالقوه ،نقاط پر ریسک تعیین شده است . مواردی از ایجاد ریسک را به اختصار بیان می کنیم : 1 . آسیب های ناشی از عوامل نا خواسته و شخص ثالث ( مناطق شهری و روستایی اطراف لوله ، نقاط تقاطع با جاده های فرعی و اصلی ، مزارع کشاورزی کارخانجات صنعتی ، تقاطع با رودخانه ) 2. خوردگی 3. فاکتور های طراحی 4. حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله 5. خطاهای عملیاتی

Keywords:

ارزیابی ریسک , بازرسی فنی , شخص ثالث