مقایسه تاثیرات نانوسیالات اکسید فلزی و نانولوله های چند دیواره ای کربنی (MWCNT)بر بازدهی حرارتی کالکتورهای صفحه تخت خورشیدی

با توجه به قابلیتهای چشمگیر نانوسیالات در بهبود فرایندهای انتقال حرارت و افزایش بازدهی حرارتی سیستمهای گرمایی، بررسی استفاده از نانوسیالات به عنوان جایگزین سیالات متداول در سیستمهای مختلف حرارتی به ویژه سیستمهای انرژی خورشیدی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش،اثر سه نوع نانوسیال پرکاربرد بر افزایش بازدهی حرارتی کالکتور صفحه تخت خورشیدی به عنوان مهمترین جز آبگرمهای خورشیدی مورد بررسی قرار گرفته است. تمامی آزمایشات با رعایت استانداردهای مربوطه و در روزهای آفتابی انجام گرفتهاند. نتایج به دست آمده نشان از پتانسیل بالای نانوسیال آب/ نانوتیوبهای جند دیوارهای کربنی در افزایش عملکرد کلکتورهای خورشیدی نسبت به دو نوع دیگر نانوسیالات دارند. همچنین با مقایسه دو نوع نانوسیال اکسید فلزی، نانوسیال اکسید آلمینیوم و نانوسیال اکسید سیلسیوم، مشخص گردید که نانوسیال آلمینیوم اکسید توانایی بهتری در بهبود عملکرد کالکتورهای صفحه تخت خورشیدی ایفا مینماید اگرچه نانوسیال سیلسیوم اکسید نیز با توجه به ضریب هدایت حرارتی نسبتا پایینش، میتواند به عنوان نانوسیالی برای افزایش بازدهی کاکلتورهای خورشیدی در نظر گرفته شود. همچنین در این پژوهش اثر مادهی پایدارساز بر پایداری و بهبود عملکرد این ناتوسیالات در کالکتورهای صفحه تخت خورشیدی مورد بررسی قرار گرفت.

Keywords:

نانوسیالات اکسید فلزی , نانولولههای چنددیوارهای کربنی , کالکتور صفحه تخت خورشیدی