رتبه بندی احداث نیروگاه های انرژی تجدید پذیر در ایران با درنظر گرفتن اهداف توسعه پایدار از منظر پدافند غیرعامل

کمبود سوخت های فسیلی، بحران جهانی نفت و همچنین افزایش آگاهی های زیست محیطی، پذیرش عمومی از نیروگاه های سنتی نظیر نیروگاه های گازی را به طور پیوسته در کشورهای درحال توسعه کاهش داده است. از اینرو تصمیم گیرندگان در زمینه انرژی نیازمند به ابزارهایی جهت پشتیبانی تصمیم گیری جهت انتخاب بهترین جایگزین برای نیروگاه های سنتی با سوخت تجدید پذیر هستند. در این تحقیق برای حمایت از تصمیم گیرندگان، یک ابزار ارائه شده است که در آن به بررسی جنبه های اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی برای احداث نیروگاه های با سوخت های تجدید پذیر می پردازد. سپس یک روش تحقیق با استفاده ترکیبی از ابزارهای روش منطق دیجیتال بهبود یافته و روش ویکور برای حل مسئله تصمیم گیری چند معیاره و وزن دهی و رتبه بندی نیروگاه های تولید برق با استفاده از منابع پایان ناپذیر با قابلیت درنظر گرفتن معیارهای کیفی و کمی، ارائه خواهد شد. برای درک بهتر روش پیشنهادی، یک مطالعه موردی در ایران که کشوری با وابستگی شدید اقتصادی به نفت است، مطرح می گردد و در آن پنج نیروگاه تولید برق با توجه به ظرفیت های این کشور مورد بررسی و اولویت بندی قرار می گیرند. هدف مدل پیشنهادی، ارزیابی نیروگاه های مختلف و شناسایی بهترین نیروگاه با توجه به معیارهای اهداف توسعه پایدار از منظر پدافند غیرعامل است.

Keywords:

ویکور , منطق دیجیتال بهبود یافته , تجدید پذیر , توسعه پایدار , تصمیم گیری چند معیاره