انتشار اطلاعات با ایستگاه های سیار در شبکه های حسگر بی سیم با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در اغلب پیاده سازی های شبکه های حسگر بی سیم، از ایستگاه های ثابت برای انتشار اطلاعات استفاده می شود، اما برای محیطی که شامل صدها حسگر است، گردآوری داده با استفاده از جستجو هر حسگر منحصر به فرد باعث تأخیر قابل توجه ای شده و منجر به مصرف سریع انرژی حسگرهای اطراف ایستگاه ثابت گردیده و موجب می شود گره هایی که در راستای مسیرهای پرترافیک قرار دارند به زودی انرژی خود را از دست دهند. در این پژوهش ایستگاه های سیار جهت این انتشار که حفظ انرژی کارآمد برای انتشار و کاهش انرژی بازپخشی در مسیر گردآوری اطلاعات را به دنبال دارد پیشنهاد شده و با استفاده از تکنیک الگوریتم ژنتیک که در حل مسائل دینامیکی بسیار انعطاف پذیر است، ایستگاه های سیار به عنوان کروموزم و حسگر های پیرامون بعنوان ژن های آنها مشخص شده که انتشار را در محیط عملیاتی پویا و چند ایستگاهی به نحوی که با انتخاب متناسب ترین ایستگاه سیار که گره های فعال همجوار آن،حسگرهای مورد بهره ی آن دوره خاص می باشند، می تواند متناسب ترین انتشار را داشته ومورد انتخاب قرار گیرد، با شبیه سازی های صورت گرفته از این طرح معین گردید این روش طول عمر حسگرها، سرعت، نرخ صحت بسته ارسالی و کارایی شبکه را بسیار افزایش خواهد داد.

Keywords:

الگوریتم ژنتیک , ایستگاه های سیار , انتشار اطلاعات , شبکه حسگر بی سیم