مصطفی امیدی - دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز
محسن علیپور - دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز

در این مقاله به موضوع استفاده نسل جدید از کامپیوترها اشاره خواهد شد که به جای پردازشگرهای سیلیکونی از پردازشگرهایی از نوع DNA که ساختارشان همان ساختار DNA های موجود در بدن موجودات زنده می باشد خواهیم پرداخت. لذا بدین منظور باید بتوان در آزمایشگاه این رشته های DNA را تولید و طبق خواسته ی مسئله این رشته ها را با اطلاعات ورودی مورد نیاز بارگذاری کرد و سپس نتیجه را از رشته ی DNA به یک مدل قابل فهم و مشاهده برای انسان تبدیل کرد که این پروسه خود نیاز به کار با دستگاه های مرتبط با رشته بیولوژی دارد. و بر طبق آزمایشات انجام شده استفاده از این رشته های DNA علاوه بر سرعت بسیار بالا در محاسبه که اصلاً قابل مقایسه با یک پردازشگر سیلیکونی برای حل مسائل مشکل و زمانبر نیست، همچنین نتیجه برگشتی از این نوع پردازشگرها هم همیشه درست می باشد که در طول این مقاله به یک نمونه ساده و اجرا شده در این زمینه اشاره و توضیحات کامل ارائه خواهد شد. ولی در مقابل معایب و محدودیت هایی هم در استفاده از این نوع پردازشگرها وجود دارد که در این مقاله به تفصیل توضیح داده خواهد شد.

پردازشگرهای سیلیکونی، DNA, DNA Computing, Silicon chips, Hamilton path