افزایش امنیت در شبکه های موردی متحرک با رویکرد تئوری بازی های در پروتکل DSR

مسئله ی اصلی که همواره در شبکه های موردی متحرک با آن روبرو هستیم، امنیت در این شبکه ها می باشد. در شبکه هایی که گره ها در آن از تحرک پذیری بالایی برخوردار هستند، حملات داخلی به شکل آشکاری خود را نشان می دهد و ارسال و دریافت اطلاعات را در این شبکه ها با مشکل روبرو می کند. معمولاً گروه های همسایه ی گره ی هدف با سرقت اطلاعات و یا دستکاری در آدرس گره ی هدف، از دریافت اطلاعات جلوگیری می کنند. در این ارتباط، تاکنون تحقیقات زیادی برای افزایش امنیت صورت گرفته است و از روش های مختلفی استفاده شده است. برای اینکه یک امنیت مناسب در شبکه ی متحرک ایجاد کنیم، لازم است که مسیریابی بخوبی صورت گیرد. در ارتباط با مسیریابی، پروتکل های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. ما در این تحقیق، از پروتکل مسیریابی DSR برای ارسال و دریافت اطلاعات استفاده می کنیم که از قاعده ی کشف مسیر استفاده می کند. اما برای افزایش قابلیت های بیشتر مسیریابی ذکر شده و برای بهبود نتایج مورد انتظار، از تئوری بازی ها استفاده کرده ایم که با رویکرد احتمال برد و باخت، از شکست در مسیریابی تا حد بالایی جلوگیری می کند. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که با استفاده از تئوری بازی ها، نرخ ارسال اطلاعات و طول عمر آدرس دهی گره های شبکه افزایش چشمگیری داشته است که حکایت از صحت روش پیشنهادی دارد.

Keywords:

شبکه ی موردی متحرک , تئوری بازی ها , پروتکل DSR , نرخ ارسال اطلاعات , طول عمر آدرس دهی