محمدمهدی خورسندقاینی - کارشناس ارشد علوم و تکنولوژی پلیمر، گروه پژوهشی مواد، سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد
علیرضا صادقی اول شهر - عضو هیئت علمی، گروه پژوهشی مواد، سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد، (نویسنده مسئول)
سمیرا نوخاسته - کارشناس ارشد مهندسی پزشکی، گروه پژوهشی مواد، سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد،
امیرمهدی مولوی - دانشجوی دکترا، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

از دست دادن پوست می تواند به دلایل مختلفی از جمله سوختگی و سوانح صورت گیرد، که در موارد شدید حتیمی تواند به مرگ منجر شود. روش های متفاوتی برای ساخت داربست های مورد استفاده در مهندسی بافت پوست ارائهشده است که از آن جمله می توان به روش الکتروریسی اشاره نمود. به نظر می رسد که استفاده از ترکیب پلیمرهایطبیعی و مصنوعی بدین منظور می تواند منجر به حصول نتایج بهتری در خصوص چسبندگی و رشد سلول ها روی سطحداربست الکتروریسی شده گردد. در این تحقیق داربست هایی از پلیمرهای پلی لاکتیک- کو گلیکولیک اسید (PLGA )و کلاژن با استفاده از دو روش پوشش دهی و استفاده از تلال مشترک تهیه گردیدند. سپس ویژگی های نمونه هایتولیدی با آزمون های میکروسکوپ الکترونی روبشی، تخلخل سنجی، طیف سنجی مادون قرمز و خواص مکانیکی موردارزیابی قرار گرفتند. نتایج خواص مکانیکی حاصل از داربست تهیه شده به روش پوشش دهی به مراتپ بهتر از داربستتولیدی در روش دیگر و تقریبا مشابه با داربست های PLGA بدون پوشش بود.

مهندسی بافت پوست، الکتروریسی، کلاژن، پلی لاکتیک- کو گلیکولیک اسید، حلال مشترک، پوشش دهی