عادله بهزاد - دانشجو کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد،دانشکده مهندسی،گروه مهندسی صنایع
محمد علی پیرایش - عضو هیت علمی دانشگاه فردوسی مشهد ، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی صنایع؛

چندین دهه است که از کارخانه های متحرک به خاطر توانایی بالا در تولید، امکان حمل تجهیزات تولیدی و پوشش مسیرهای ناهموار و سخت استفاده میشود اما هنوز نتوانسته اند به طور کامل توانایی آنها را برای تولیدات پیشرفته و مدرن کشف کنند. کارخانه های متحرک به مراکز تأمین کننده های خود مراجعه کرده، مواد اولیه موردنیاز خود را تأمین و در همان محل به تولید پرداخته و محصولات را به نزدیکترین مشتریان خود ارسال و سپس به سمت تأمین کننده ی دیگر حرکت میکنند. در این مقاله یک مدل تک دورهای و تک محصولی برای ارزیابی و تعیین میزان سوددهی این کارخانه ها در مقایسه با کارخانه های ثابت ارائه شده است و درنهایت با به کارگیری مثال عددی و استفاده از نتایج به دست آمده از حل آن، مدل را سنجیده و دلایل استفاده از این کارخانه ها را تحلیل میکنیم.

کارخانه متحرک، زنجیره تأمین، فسادپذیر