علی جامعی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه فردوسی مشهد
حمیده رضوی - دانشیار گروه مهندسی صنایع، دانشگاه فردوسی مشهد،

قطار شهری یکی از سیستمهای حمل و نقل شهری است که در شهرهای بزرگ در حال توسعه میباشد. این سیستم ریلی انتشار دهنده میدانهای الکترومغناطیس در محیط میباشد. شناسایی خطرناکترین منابع در هر محیطی برای پیشگیری از خطرات احتمالی بعدی از مهم- ترین فعالیتهایی است که باید در هر مجموعهای به این صورت انجام گیرد. در این مقاله در ابتدا به تعیین میدانهای الکترومغناطیس در نقاط مختلف پرداخته می شود و سپس با استفاده استاندارد مقایسهای ICNIRP ، تعیین میگردد که آیا میانگین میدانهای وارده از حدود مجاز تجاوز میکند یا خیر. سپس در بخش بعدی تمامی منابع میدانهای الکترومغنایطس مشخص میگردد و تاثیرات این میدانها روی یکدیگر بررسی میشود و پس از اندازهگیری در نقاط مختلف، تحلیل روی این میدانها انجام شده و خطرناک ترین منبع برای مسافران و راهبر انتخاب میگردد. این تحلیل نشان میدهد که چه مکانهایی در اولویت قرارگیری مسافران خواهد بود که تا حد امکان زمان کمتری در این مکانها قرار گیرند.

قطار شهری، میدانهای الکترومغناطیس، استاندارد مقایسهای ICNIRP ، منابع میدانهای الکترومغنایطس