ارزیابی آسیب پذیری سواحل استان بوشهر برای برنامه ریزی آینده به روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP)

در این تحقیق با توجه به ضرورت تعامل طرح های توسعه در پهنه های ساحلی که می تواند موجب تغییرات مخرب در حوزه های زیست محیطی گردد، با استفاده از روش دلفی، مدل ارزیابی به دست آمده از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی و شاخص های آسیب پذیری سواحل استان بوشهر، عمل سنجش آسیب پذیری انجام شد. معیارهای تعیین شده جهت سنجش آسیب پذیری منطقه با هدف شناخت کانون های آلوده ساز و تهدید کننده شامل 10 پارامتر اصلی و 25 پارامتر فرعی شناسایی شدند. اولویت بندی معیارها و تعیین ضرایب اهمیت هر پارامتر با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی تعیین گردید که در این بین فعالیت های مرتبط با صنایع نفت و گاز بیشترین و فعالیت کشاورزی کمترین آسیب زیست محیطی را بر منطقه وارد می کنند. لازم به ذکر است که نتایج این پژوهش سیاست گذاری و برنامه ریزی آینده را برای به حداقل رساندن آسیب پذیری زیست محیطی در اثر انجام طرح های توسعه فراهم می سازد و می تواند شرایطی را ایجاد کند که با توجه به اولویت ها و ضرایب اهمیت شاخص های آسیب پذیری سواحل استان بوشهر، تعادل بین طرح های توسعه و محیط زیست حساس سواحل امکان پذیر گردد.

Keywords:

آسیب پذیری زیست محیطی سواحل , تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی , روش دلفی , بوشهر