لیلا شهریاری - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، ایران
تقی امینی مفرد - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، ایران

دعا یگانه راه ارتباط بندگان با مبداء بوده و تنها وسیله ای است که خدای متعال برای ارتباط با خود مقرر فرموده است. اگر این ارتباط و توجه به مبداء نباشد ، خدای منان عنایت خاصه خود را قطع خواهد فرمود. از انجا که هر عبادتی، آداب و اسرار و احکامی دارند، دعا نیز به منزله برجسته ترین عبادت، آداب و احکام و اسراری دارد. بنده در عرض نیاز کردن به حضرت قاضی الحاجات، باید دعا را بداند و فهمیده و با حضور قلب دعا کند، و آدابی که در حاجت طلبیدن از مخلوقین که در عجز و ناتوانی مثل هستند رعایت نمایند همان قدر را در حاجت طلبیدن از خداوند عظیم الشأن که خالق و رازق و مالک جمیع امور اوست رعایت کند. سعدی آداب و مقارنات نیایش را در اشعار خویش مورد توجه قرار داده است و از دیدگاه او استجابت دعا مستلزم شرایطی است که در صورت عمل به آن ، خواسته ما به اجابت نزدیکتر خواهد بود. در این پژوهش ضمن آوردن نیایش های سعدی با آداب و مقارنات دعا در اشعار وی آشنا می شویم.

نیایش، آداب و مقارنات،کلیات، سعدی