مسأله آغاز؛ طرح و بررسی دیدگاه صدرالمتألهین (ره) و علامه طباطبائی (ره) در باب حدوث زمانی عالم طبیعت

مسئلهه حدوث عالم از دیرباز مطمح نظر حکما و فلاسفه بوده است؛ این مسلهه در حوزه تفکر اسلامی، به دلیل ارتباطی که با مضئامین دی ی داهئته اسئت، مورد تو ه و بررسئی بسئیار قرار گرفته اسئت؛بهگونهای که چ دین نظریه برای به تصئویر کیئیدح حدوث عالم از سوی متفکرین مسهماح در طول تاریخ تفکر اسلامی و در عرصههای کلام، فهسفه و عرفاح، طرح هده است. صئدرالمتألهین در عین التزام به چارچوب مباحث فیهسئو فاح گذهته، به فضل نظریه حرکت وهری،تصئویری بدی از حدوث زمانی عالم ارائه نموده است. از طرف دیگر، مرحوم علامه طباطبائی در باب حدوث زمانی عالم دارای نظری دو و هی اسئت؛ اییئئاح از سئویی، هم وا با صئئدرالمتألهین، قائل بهحدوث تجددی تک تک ا زای عالم هسئئت د و از سئئوی دیگر، بر خلاف صئئدرا، کل عالم را نیز حادث زمانی میداند. در این مقاله، پس از ذکر پارهای مقدمات، نظریه ملاصدرا و علامه طباطبائی در باب حدوث زمانی عالم طرح هده است و پس از نیاح دادح و وه اهتراک و تمایزهاح، مورد ارزیابی قرار گرفته است

Keywords:

حدوث زمانی , قدم زمانی , عالم طبیعت , صدرالمتألهین , علامه طباطبائی