علی بزی - کارشناس ارشد آموزش پرستاری داخلی جراحی، عضو هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی، تربت جام، ایران
سیمین شرفی - کارشناس ارشد آموزش پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، مشهد، ایران

مقدمه: پرستاران عاوه بر مراقبت از بیمار وظایف متعددی را بر عهده دارند که گاها برخی از این وظایف آنها را از رسالت اصلی شان که همان مراقبت ازبیمار می باشد، دور می کند.بنابراین هدف این مطالعه بررسی صرف زمان پرستاران برای کارهای غیر پرستاری و خدمات نوشتاری در شیفت های پرستاریمی باشد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است. جامعه پژوهش را پرستاران شاغل در بیمارستان امام رضا )ع( و قائم )عج( و منتصریه شهر مشهدتشکیل دادند. ابزار گرداوری داده ها شامل: پرسشنامه پژوهشگر ساخته که برگرفته از چک لیست مراقبت مستقیم و غیر مستقیم برادشا 1 و هاریسون 2 و منابعمعتبر پرستاری بود. این پرسشنامه پس از بررسی روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS16 تحلیل گردید. نتایج: یافته ها نشان داد از دیدگاه پرستاران بیشترین زمان پرستاران صرف جواب دادن به تلفنهای مختلف و کارهای مختلف تلفنی ) ۶۰.۳ %( و جوابگویی به به سوالات مکرر بیماران و همراهیان آنها در مورد زمان ویزیت توسط متخصص ) ۵۶.۷ %( مربوطه م یگردد. طبق آزمون همبستگی اسپیرمن ارتباط مستقیممعنی داری بین نمره عملکرد پرستاران در زمینه انجام کارهای غیرضروری با رده سنی ) p=0.01, r=0.22 ( و با سابقه کار ) P>0.001, r=-0.39 ( رابطه معنی دارمعکوس وجود داشت. نتیجه گیری: از آنجا که نتایج نشان دهنده صرف زمان زیاد پرستاران جهت انجام تکالیف نوشتاری و غیر پرستاری است لذا پیشنهاد می گردد مدیران پرستاری با اصاح مقررات و کاهش برخی از وظایف غیرپرستاری موجب ارائه مراقبتهای هدفمندتر و افزایش کیفیت مراقبتها گردند.

پرستاری، تکالیف نوشتاری، تکالیف غیرپرستاری، شیفت های پرستاری