حمید بهبهانی - استاد دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
جعفر رحمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت ایران
صادق احسانی - کارشناس آزمایشگاه پلاستیک، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران

با توجه به افزایش روزافزون میزان آمد و شد وسایط نقلیه و تنوع شرایط آب و هوایی، قیرهای موجود قابلیت تأمین رفتارهای مطلوب مخلوط های آسفالتی همانند انعطاف پذیری، مقاومت در برابر خستگی و مقاومت در برابر تغییر شکل های دائم را در شرایط سخت ترافیکی و آب و هوایی ندارد و این حالت منجر به خرابی های زودرس در رویه های آسفالتی می گردد. لذا در سالیان اخیر استفاده از افزودنی ها از جمله پلیمر جهت بهبود خواص قیر و در نتیجه بهبود خواص مخلوط های آسفالتی مورد توجه قرار گرفته است. اصلاح خواص قیر با پلیمرها باعث بالا بردن کیفیت مخلوطه ای آسفالتی، طولانی تر شدن فواصل بین تعمیرات اساسی و در نتیجه کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری روسازی میشود. در این مقاله قیر 60/70 با پلیمرهای SBS و EVA و LDPE ترکیب و تأثیر نوع پلیمر بر پارامترهای مقاومت کششی غیر مستقیم، مدول برجهندگی و مقاومت شیارافتادگی مورد ارزیابی و مقایسه قرار می گیرد.

بتن آسفالتی، پلیمر، مقاومت کششی غیر مستقیم، مقاومت شیارافتادگی، مدول برجهندگی