نغمه محمدپورلیما - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت امور شهری، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران- نویسنده مسئول
فرشید عالیزاد - داش آموخته کارشناس ی ارشد طراحی شهری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
علی خوئینی - دانش آموخته کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران

زمینه و هدف: حوادث طبیعی و غیرمترقبه تحت عنوان بحران، تمامی اقشار و نهادهای یک جامعه و ذهن مسئولین را به خود درگیر می کند. لزومکنترل بحران و حل آن از سویی و اعزام نیروی متخصص به مناطق آسیب دیده از سوی دیگر، چالشی فراروی مدیریت می نهد؛ این در حالی استکه تعداد افراد داوطلب اعزام به مناطق آسیب دیده از شمار انگشتان دست نیز فراتر نمی رود. هدف این پژوهش شناسایی راهکارهایی جهت اعزام ونگهداشت نیروی انسانی در مناطق آسیب دیده است.روش: این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری کارکنان شاغل در نهادهای استان تهران که ملزم به حضور در مناطقآسیب دیده بودند که 220 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها توسط پرسشنامه محقق ساخته که روایی و پایایی آن نیز مورد تأییدقرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی از طریق SPSS19 استفاده شد. یافته ها: احساس مفید و مؤثر بودن، اجبار و ترس از دست دادن شغل از عوامل مؤثر در اعزام و نگهداشت نیرو در مناطق آسیب دیده بود.نتیجه گیری: مدیریت با توجه به سطوح سازمانی کارکنان و سوابق کاری افراد می تواند از یک یا چند عامل جهت اعزام نیروی موردنظر استفاده نمایدکه این مهم، جز با داشتن برنامه ای مدون و از پیش آماده محقق نخواهد شد.

مدیریت منابع انسانی در بحران، مدیریت بحران، زلزله، نیروی انسانی متخصص، استان تهران