غلامرضا جمشیدیها - دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه تهران
وحید شالچی - دانشجوی دکتری جامعه شناسی نظری- فرهنگی دانشگاه تهران

آیا اساساً دستیابی به عینیت در فهم تاریخ ممکن است؟ به عبارت دیگر، آیا می توانیماز یک رخداد تاریخی، گزارشی کاملاً عینی و بدون تأثیر از ارزش ها، نگرش ها و منافعخودمان ارائه دهیم؟ آیا رسیدن به یک «تاریخ کامل» و تفسیر کامل از یک جریان تاریخی ممکن است؟ و آیا اگر چنین چیزی ممکن نیست، می باید در نقطه مقابل، هر روایتی از تاریخ را بپذیریم و گریزی از نسبی گرایی نداریم؟ آیا می توانیم معیارهایی بیابیم که به کمکآ نها میزان حقیقت روایت های گوناگون تاریخی را نسبت به یکدیگر بسنجیم؟ این مقالهدر پی کنکاش در پرسش های فوق از منظری هرمنوتکیی است، اما پاسخ های هرمنوتکییاین پرسش های در درون نحله های مختلف هرمنوتیک کیسان نیست. این مقاله ضمنپذیرش و تحلیل چگونگی تاریخمندی فهم و تاریخمندی مفسر، در عین حال می کوشداز نسبی گرایی اجتناب ورزد.

تاریخمندی، تفسیر، جامعه شناسی تاریخی، نسبی گرایی، هرمنوتیک، هرمنوتیک رومانتیک، هرمنوتیک نو