محمدباقر علیزاده اقدم - دکتری جامعه شناسی و عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز
محمد شیری - کارشناس ارشد جمعیت شناسی
سجاد اوجاقلو - کارشناس ارشد جامعه شناسی

این مقاله به بررسی هویت اجتماعی دانش آموزان مقطع متوسطه با تأکید بر بعد هویت ملی آنان می پردازد. در این مقاله سعی شده به این پرسش پاسخ داده شود که چگونه می توانیم میزان تعلق به هویت ملی دانش آموزان را افزایش دهیم؟ جامعه هدف دانش آموزان، دو دبیرستان از نواحی یک و دو شهر زنجان و به تعداد 700 نفر بوده که از آن تعداد، 30 نفر به منظور حضور در کارگاه انتخاب شدند. نوع پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و حل مسئله و بر اساس زمانی، طولی و پانلی بوده است. روش تحقیق از نوع کیفی و با تأکید بر تکنیک PCM (مدیریت سیکل پروژه) بوده است. در بحث مبانی نظری علاوه بر دردگاه های خرد، کلان و تلفیقی راجع به هویت، از نظریات تاجفل، گیدنز، حنکینز و پیترپورک نیز استفاده شده است. جمع آوری اطلاعات از طریق تشکیل کاگاه ها و پرسش نامه حاصل شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد میزان تعلق به هویت ملی کل دانش آموزان در مقایسه با قبل از اجرای طرح، 10 درصد افزایش یافته است. میزان تعلق به هویت ملی در بین دانش آموزان پسر، 15 درصد و در بین دختران 5 درصد در مقایسه با قبل از اجرای طرح افزایش یافته است. میانگین نمرظ هویت تک تک دانش آموزان دختر و پسر در مقایسه با قبل از اجرای طرح، افزایش قابل توجهی داشته است. همچنین میزان اشنایی دانش آموزان با مشاهیر و مفاخر ایران زمین، عناصر فرهنگ ملی، آثار تاریخی و ملی ایران زمین، موسیقی ایرانی و برخی اسطوره های ملی -که شاخص های هویت ملی هستند- در مقایسه با قبل از اجرای طرح، افزایش داشته است.

پروژه، مدیریت سیکل پروژه، هویت، هویت اجتماعی، هویت ملی