علیرضا پناهی - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم زیستى، گروه ژنتیک، تهران
روح الله نخعی سیستانی - دانشگاه کاشان، دانشکده شیمى، گروه بیوتکنولوژى سلولى، کاشان - ایران
مجید صادقی زاده - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم زیستى، گروه ژنتیک، تهران- نویسنده مسئول

مقدمه: سرطان معده بعنوان چهارمین سرطان بدخیم و عامل مرگ و میر در سطح دنیا شناخته شدهاست. عوامل مختلفى بعنوان عامل خطر این بیمارى معرفى شده اند که از آن جمله مى توان به رژیمغذایى و محیط اشاده نمود. کورکومین یک ترکیب گیاهى است که تاثیرات آن در مهار جنبه هاى مختلفسرطان از جمله آپوپتوز، مهار تکثیر سلولى، تهاجم و رگزایى به اثبات رسیده است و نشان داده شده استکه بر سلولهاى سالم فرد تاثیر سوئى نمى گذارد. اما مهمترین عامل محدود کننده در کاربرد بالینى ایندارو نامحلول بودن آن در آب، جذب پایین و ناپایدارى زیستى آن مى باشد. لذا در این مطالعه سعى شدهاست تا جهت رفع این مشکلات از دندروزوم به عنوان ناقل استفاده شود و القاء آپوپتوز بر سلولهاى AGSبررسى گردد.مواد و روش ها: در این تحقیق سلول هاى AGS در معرض غلظت هاى مختلف نانوکورکومین پلیمرى( 5 تا 20 میکرومولار) قرار گرفتند و مهار فعالیت متابولیکى آنها توسط آزمون MTT سنجیده شد و درادامه ایجاد آپوپتوز نیز توسط آزمون انکسین تعیین گردید.یافته ها: در این آزمایش نشان داده شد که غلظت 13 میکرومولار نانوکورکومین مى تواند به مهارمتابولیکى 50 درصدى سلولها و نیز آپوپتوز 26 درصدى آنها در مقایسه با گروه کنترل بیانجامد.نتیجه گیرى: در این مطالعه مشخص گردید، غلظتى از داروى انکپسوله که مى تواند منجر به مهارفعالیت متابولیکى و آپوپتوزى گردد بسیار پایین است. از آنجا که مطالعات برروى دندروزوم حاکى از عدمسمیت دندروزوم بر روى سلول ها است، و از طرفى مقدار کورکومین فاقد حامل مورد نیاز جهت اعمال تاثیرمشابه آنچه که در این آزمایش بدست آمد بسیار بیشتر است، به نظر میرسد که فرمولاسیون نانوکورکومینپلى مرى ( DNC ) با غلظت 13 میکرومولار جهت اهداف بالینى نسبت به شکل فاقد حامل دارو برترىقابل ملاحظه اى دارد.

نانوکورکومین پلیمرى، آپوپتوز، سرطان معده، غلظت دارو