فریده قاسمی - کارشناس ارشد، گروه آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران- نویسنده مسئول
سیدصدرالدین شجاع الدین - دانشیار، گروه آسیب شناسی و حرکات اصلاحی ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

مقدمه: درد کمر، فعالیت فیزیکی و اجتماعی بیمار را محدود کرده و زندگی را با درد ورنج همراه می سازد و تمرین از مهم ترین درمان های توصیه شده به مبتلایان کمردرد مزمن است.هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تمرین های ترکیبی بر میزان درد، ناتوانی و استقنامتعضلات خم کننده و بازکننده تنه بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 30 زن شاغل مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی ازطریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در یکی از دو گروه ترکیبی (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) تقسیم بندی شدند. طول مدت درمان برای گروه آزمایش 2 هفته بود.میزان درد، ناتوانی و استقامت عضلات تنه به ترتیب به وسیله شاخص بصری درد (VAS) ، پرسشنامه ناتوانی (Oswestry) و آزمون ایتو (ITOO) ارزیابی شد.یافته ها: بع د از درمان، میانگین درد و ناتو انی در گروه آزمایش کاهش یافت(P<0/001) همچنین میانگین میزان استقامت عضلات خم کننده و بازکننده گروه آزمایش نیز بیشتراز گروه کنترل بود (P<0/001). در حالی که در گروه کنترل هیچ تغییر معنی داری دیده نشد (P>0/05). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه، تمرینات ترکیبی اثر مثبتی در بهبوددرد، ناتوانی و افزایش استقامت عضلات خم کننده و بازکننده تنه داشت. یافته های تحقیق حناضرتاییدکننده اثربخشی تمرینات ترکیبی به بیماران مبتلا به کمر درد مزمن است.

کمردرد مزمن ، تمرین درمانی ، عضلات تاکننده و راست کننده تنه