مطالعه تطبیقی جرم قاچاق انسان در ایران و آلمان و بازدارنده های قانونی

امروزه یکی از مسائل مهم و معضلات بشری قاچاق انسان است که ابعاد گسترده ای به خود گرفته است و سالیانه عده زیادی قربانی این تجارت وحشتناک می شوند. در این میان کشور ایران نیز از این بلیه شوم قاچاق انسان در امان نبوده، به ویژه اینکه ایران در معرض ترانزیت قاچاق انسان می باشد. در کشور آلمان نیز رقم قاچاق انسان سیر صعودی داشته و به دلیل تحولات بلوک شرق و ناآرامی های خاورمیانه و شمال آفریقا ابعاد گسترده ای به خود گرفته است. هدف نوشتار حاضر مقایسه قوانین ایران و آلمان در مبارزه با جرم قاچاق انسان می باشد. قاچاق انسان تجارتی سودآور است لذا برای مقابله با آن، علاوه بر ضرورت جرم انگاری و برخورداری از قوانین مدون، بایستی تدابیر ویژه ای در جهت ریشه کن ساختن عوامل زمینه ساز این جرم اتخاذ گردد تا گام های موثری در راستای دفاع از کرامت انسانی برداشته شود. به نظر می رسد به رغم وجود قوانین در اتحادیه اروپا که آلمان را ملزم به مبارزه با قاچاق انسان میسازد و قوانین موجود در جمهوری اسلامی، کاستی هایی در برخورد با این پدیده وجود دارد که با اجرای کامل قوانین موجود و پیوستن به کنوانسیون هایبین المللی مانند پالرمو و پروتکل های الحاقی آن می توان به شکل بهتری با این پدیده مبارزه کرد.

Keywords:

قاچاق انسان , بردگی نوین , جرم سازمان یافته , پروتکل پالرمو , بهره کشی , کرامت انسانی