مریم اورعی قدیری - فارغالتحصیل دوره کارشناسی ارشد رشته تاریخ و تمدن ملل اسلامی
عبدالرحیم قنوات - استادیار دانشگاه فردوسی مشهد
جواد عباسی - استادیار دانشگاه فردوسی مشهد

در دوره تیموری، امیران اغلب ترک- مغول، و وزیران ایرانی بودند. عدم تمایز بین امور لشکری وکشوری و قدرت و اقتدار امیران و کوشش دیوانسالاران ایرانی برای حفظ منافع خود، زمینه کشمکش و رقابتی دائم را بین آنان فراهم ساخته بود. دوره طولانی وزارت خواجه غیاث الدین پیراحمدخوافی(م ۸۵۷ ق)، از وزرای معروف شاهرخ تیموری، که توانست در برابر امیران موقعیت خود را حفظ کند، در تاریخ تیموریان حایز اهمیت بسیار است. در این مقاله مناسبات دو نهاد وزارت و امارت، با تأکید بر وزارت خواجه غیاثالدین پیراحمد، مورد بررسی خواهد گرفت.

وزارت، امارت، امرای تیموری، پیراحمد خوافی