اصلاح نسبت C/F در طراحی تسطیح با استفاده از روش ریاضی در مدل Tas-Element

یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار در مدیریت بهینه از شبکه های آبیاری و زهکشی، استفاده بهینه از منابع آب و خاک و اصلاح اراضی است. یکی از امور مربوط به اصلاح اراضی، اصلاح قطعه بندی، شیب اراضی و هموار نمودن آنها یا تسطیح اراضی است. در طراحی تسطیح اراضی گزینه های متعددی دخالت دارند که یکی از مهمترین آنها تعیین نسبت مناسب حجم (C/F) است. این نسبت به طور تجربی و با توجه به مشخصات قطعات مورد تسطیح، تعیین و در محاسبات دخالت داده می شود و با توجه به تجربه کاری افراد، نسبتهای متفاوتی انتخاب م یگردد. با انتخاب نادرست نسبت (C/F) با اضافه یا کمبود خاک در زمان اجرای عملیات تسطیح مواجه خواهیم بود که در نهایت باعث طولانی شدن زمان اجرای طرحها و تغییر بودجه پیش بینی شده و ایجاد اشکال در مدیریت اجرا و نیز مدیریت بهره برداری از شبکه های آبیاری و زهکشی می شود. در این تحقیق با استفاده از مزایای درونیابی نقاط روی صفحه موجی و نیز با استفاده از یک استدلال (C/F) در طرحهای تسطیح قطعات مختلف با استفاده از روابط ریاضی به میزان محدوده تلرانس یا رواداری اجرایی مرتبط شده ونسبت (C/F) برای هر قطعه با توجه به مشخصات توپوگرافی مربوطه اصلاح گردید. نتایج حاصل از روش ریاضی، با تجارب گذشته مطابقت زیادی داشته است و لذا اصلاح نسبت(C/F) با این روش دارای ضابطه شده و از حالت سلیقه ای خارج و بوسیله مدل ریاضی قابل اعمال خواهد بود.