مریم طالبیان درزی - کارشناس ارشد علوم تربیتی گرایش تکنولوژی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد تهران جنوب، تهران ، ایران
محمدحسن امیرتیموری - عضو هیت علمی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

آموزش به مفهوم عام نقش کلیدی رشد و توسعه را به عهده دارد و همانطور که بارها شنیدهایم« آموزش محور توسعه» است. امروزه دانش ها - مهارتها و کاردانی مردم به طور روزافزونی در اقتصاد جهانی نقش اساسی ایفا می کند. با اهمیت یافتن این موضوع، برای ارتقاء و بهبود کیفیت نیروی کار از طریق سرمایه گذاری در سرمایه انسانی و بخصوص از طریق آموزش های فنی و حرفه ای سرمایه گذاری مینمایند. چه این باور عمومیت یافته است که این نوع آموزش، کالا و خدمات مفیدی است که اشخاص و جامعه از داشتن آن بهره میجویند. هدف از این پژوهش بررسی شیوه های کیفیت بخشی به دوره های آموزشی فنی و حرفه ای استان مازندران است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی پیمایشی و از نظر روش جمع آوری اطلاعات یک تحقیق میدانی محسوب می شود و روش نمونه گیری نیز روش تصادفی ساده و ابزار گردآوری داده ها نیز پرسشنامه و مراجعه به اسناد و مدارک بوده است. جامعه و نمونه آماری این پژوهش شامل 10 نفر از کارفرمایان کارآموزان شاغل میباشند. در این پژوهش کاربردی از روش توصیفی استفاده شده است و محقق از طریق پرسشنامه به ارزیابی دو دوره آموزشی فوق از دیدگاه کارفرمایان شاغل رشته های برق صنعتی (طرح 18 ماهه) و اتومکانیک درجه یک پرداخته است. پرسشنامه (محقق ساخته) این پژوهش در 3 گروه فوق مطابق با شاخصهای کیفی موردنظر (کارآموزان 10 شاخص کیفی، مربیان 9 شاخص کیفی و کارفرمایان 6 شاخص کیفی) تدوین گردیده و محقق با ترسیم جداول و نمودار به تجزیه و تحلیل دادههای آماری پرداخته است.

شیوه های کیفیت بخشی، کیفیت آموزشی، دوره آموزشی ، مراکز آموزش فنی و حرفه ای