آینده پژوهی و ظرفیت بکارگیری روش سیگنالهای ضعیف آن در فرایند خط مشی گذاری عمومی

آینده، اکنون هم وجود دارد به شرط آنکه بتوان نشانگان آن را شناسایی و تحلیل کرد. شناسایی زودهنگام یک مسئله و اولویت بندی آن ، ضروری است و می تواند بخشی از راه حل باشد اولین شاخص مهم در هر تغییر، شناسایی سریع مسایل درحال رشد است و گاها این مجموعه شاخصها به تغییراتی غیرمنتظره و ناشناخته نیز اشاره دارند نشانگان اولیه را سیگنال های ضعیف می نامند. سیگنال های ضعیف می توانند در یک فرایند سبب خلق اطلاعاتی نو و کاربردی گردند. سیگنال های ضعیف در واقع همان قاصدان فردا هستندو نشانگانی از آینده که در حالت عادی و بدون اعمال توجه فوق العاده، قابل رویت و رصد نیستنداین نشانگان و علایم ضعیف اما اثرگذار بوده و می توانند در برآورد و شناسایی مسایل عمومی بالقوه و همچنین در تخمین احتمال اثربخشی خط مشی های تدوین شده نقش موثر ،پیشگیرانه و پیشدستانه ای داشته و سبب یک نوع آمادگی برای بروز مسایل عمومی بالقوه در سازمان یا هر نوع نظام گردند لذا این پژوهش درصدد برجسته سازی نقش و جایگاه بکارگیری سیگنال های ضعیف در فرایند خط مشی گذاری عمومی است. پژوهش برحسب هدف، کاربردی توسعه ای و برحسب روش از نوع پیمایشی است .روش نمونه گیری از نوع غیراحتمالی و بصورت قطعی و قضاوتی بوده که با استفاده از روش دلفی جهت نیل به یک کفایت نظری انجام پذیرفته است که در نهایت به موارد چرایی و همچنین چگونگی تحلیل سیگنال های ضعیف در شناسایی مسایل عمومی ختم شد

Keywords:

آینده پژوهی , سیگنال ضعیف , شناسایی مسئله , خط مشی گذاری عمومی