ارزیابی آنتی ژنیسیته مایع کیست هیداتیک و پروتواسکولکس به روش ایمنودیفیوژن دوبعدی

روش های تشخیصی مختلفی برای کیست هیداتیک در دسترس است. برای طراحی کیت های سرولوژیکی بر مبنای ردیابی پادکنی، وجود پادتن مناسب و کافی بر علیه کیست هیداتید مورد نیاز می باشد. در دو گروه مستقل، پادگن های مایع کیست و پروتواسکولکس ها از نمونه های گوسفندی جهت تولید پادتن پلی کلونال در خرگوش ها استفاده گردید. تزریقات در پنج مرحله به صورت داخل و زیر جلدی انجام گرفت و جهت مقایسه خاصیت آنتی ژنیسیتی در دو گروه و تعیین تیتر، تست دوبل ایمینو دیفیوژن طراحی گردید. حداقل پادتن بدست آمده در هر دو گروه، مربوط به نمونه بعد از تزریق اول )رقت 1/1 )و بیشترین آن پس از تزریق چهارم بدست آمد )رقت 16/1 .)میانگین تیتر در همه آزمون های گروه اول، 20/11 و در گروه دوم 20/9 بدست آمد. با توجه به نتایج مبنی بر باال بودن قدرت آنتی ژنیسیته پروتواسکولکس از مایع کیست، می توان در تحقیقاتی نظیر مطالعات مولکولی، از پادتن علیه پروتواسکولکس های انگلی بهره جست و یا پس از خالص سازی و کونژوگاسیون آن با آنزیم مناسب، در جهت طراحی کیت های الایزای تشخیصی سریع، گام برداشت.

Keywords:

مایع کیست هیداتیک , پروتواسکولکس , آنتی ژنیسیتی , پادتن پلی کلونال , ایمنودیفیوژن دوبل