اثر استفاده از بنتونیت سدیم و دیواره سلولی مخمر بر میزان تولید پادتن در پاسخ به واکسیناسیون علیه بیماری بورس عفونی درجوجه های گوشتی مبتلا به آفلاتوکسیکوزیس تجربی

افلاتوکسین اثرات مضر بر عملکرد و ایمنی در برابر بیماری ها دارد که بر این اساس مواد مختلف جاذب سموم قارچی جهت کاهش اثرات سوء آفالتوکسین استفاده می گردد. در این مطالعه توانایی دیوارهی سلولی مخمر و بنتونیت سدیم به عنوان مواد جاذب سموم قارچی در کاهش مسمومیت با افلاتوکسین در جوجههای گوشتی تغذیه شده از جیرهی حاوی ذرت کپکزده و حاوی آفالتوکسین بررسی گردید. 240 قطعه جوجه گوشتی از سویه راس 308 در قالب طرح کامالً تصادفی با 10 گروه آزمایشی و 3 تکرار و جمعاً در 30 واحد آزمایشی از نظر تولید پادتن بر علیه بیماری بورس عفونی بررسی شد. تیمار های آزمایشی شامل: جیره شاهد فاقد افلاتوکسین جیره شاهد حاوی آفالتوکسین، جیره های حاوی آفالتوکسین و دو سطح مختلف دیواره سلولی مخمر )5/0 و 1 درصد( و دو سطح بنتونیت سدیم)5/0 و 1 درصد( و جیره حاوی آفالتوکسین با سطوح ترکیبی این دو ماده بود. آزمایش از سن 8 روزگی شروع و در سنین 21 ،28 ،35 و 42 روزگی با اخذ نمونه خونی، میزان پادتن به روش الایزا اندازه گیری گردید. دیواره سلولی مخمر در بهبود میزان تیتر پادتن، بهتر از بنتونیت سدیم عمل کرده بود. ترکیب این مواد )1/0 درصد دیواره سلولی مخمر و 5/0 درصد بنتونیت سدیم( در جیره های حاوی آفالتوکسین سبب کاهش معنی داری در تاثیر آفالتوکسین بر تولید پادتن برعلیه بیماری بورس عفونی شده است، بطوریکه جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 5/0 در صد بنتونیت سدیم و 05/0 درصد دیواره سلولی مخمر، یا جیره حاوی 5/0 در صد بنتونیت سدیم و 1/0 در صد دیواره سلولی مخمر در مقایسه با تیمارهای دیگر تیتر پادتن بالایی داشتند.

Keywords:

افلاتوکسین بنتونیت سدیم , دیواره سلولی مخمر , پادتن , بیماری بورس عفونی , واکسن گامبورو