بررسی آلودگی به ترکیبات جیوه در شماری از پرندگان وحشی شهر اصفهان و رودخانه زاینده رود

جیوه یکی از سمیترین فلزات سنگین است که دارای خاصیت تجمع و بزرگنمایی زیستی در زنجیره غذایی میباشد. اصفهان از استانهای مهم صنعتی کشور است که با وجود تعدد منابع الاینده جیوه تاکنون پایش زیستی جیوه در محیط زیست آن انجام نگرفته است. پرندگان به طرق مختلف ازجمله تماس مستقیم با آب و غذای آلوده، در معرض جیوه قرار میگیرند و شاخص زیستی مناسبی برای پایش آالیندههای محیط به شمار میآیند. هدف از این مطالعه بررسی آلودگی به جیوه در شماری از پرندگان شهر اصفهان و رودخانه زاینده رود میباشد. تاثیر سطح تغذیه بر میزان تجمع زیستی جیوه در بدن این پرندگان مورد بررسی قرار گرفته است. 40نمونه پرنده در مناطق مختلف صید و اندازهگیری جیوه در سه اندام کلیه، کبد و پردم با استفاده از اسپکترومتری جذب اتمی بخار سرد انجام گرفت. در بین سه عضو مورد مطالعه پردم با میانگین pp 30/2002 b بیشترین مقدار جیوه و کلیه با میانگین pp 1284 b کمترین مقدار را نشان داد. پرندگان جانورخوار بیشترین تجمع زیستی جیوه را در اندامهای خود داشته و گیاهخواران کمترین مقدار را نشان دادند. نتایج بدست آمده میتواند نشان دهنده ورود جیوه به محیط زیست اصفهان از منابع مختلف باشد. بنابراین پایش و مدیریت فلزات سنگین در محیط زیست اصفهان و از جمله آب زاینده رود ضروری به نظر میرسد..

Keywords:

جیوه , تجمع زیستی , کبد , کلیه , پردم , زاینده رود