بررسی اثر شوری بر نرخ بازماندگی و تغییرات بافت کلیه بچه ماهی سفید Rutilus frisii kutum

بررسی تأثیر شوری آب، روی بچه ماهی سفید با هدف تعیین درصد بازماندگی و تغییرات بافتی کلیه )Kidney )انجام گرفت. بچه ماهیان سفید از مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر آبزیان شهید رجایی ساری تهیه شدند و در آزمایشگاه پژوهشکده اکولوژی دریای خزر مورد بررسی قرار گرفتند. بچه ماهیان در سه گروه وزنی )400->200 ، 600->400 و 1000->600 میلی گرم( و دو سطح شوری آب شیرین رودخانه تجن و لب شور دریای کاسپین: )5ppt/12 )تحت آزمایش قرار گرفتند. هر تیمار شامل سه تکرار، تحت ت درصد بازماندگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که در سطوح مختلف آزمون عاملی با اندازه گیری کمیعوامل مورد بررسی، اختالف معنی داری بین تیمار های آزمایشی وجود داشت )05.0>p ، آزمون دانکن(. نرخ بقاء بچه ماهیان در آب لب شور (3 ± 85 ( %نسبت به آب شیرین )1 ± 96 ،)%کاهش و در گروههایی که از وزن بیشتری برخوردار بودهاند، افزایش داشته است. در پایان آزمایش و تحت آب لب شور، بافت کلیه بچه ماهیان در تمام گروه های وزنی جهت سازش پذیری با آب لب شور، نسبت به بافت کلیه بچه ماهیان در آب شیرین رودخانه تغییر کرد. همچنین در انتقال بچه ماهیان از آب شیرین به آب لب شور، افزایش حفره داخلی لولههای پیچیده نزدیک )Tubule Convoluted Proximal )و لولههای پیچیده دور )Covoluted DistalTubule )و همچنین کاهش قطر گلومرولها )Glomerulus)مشاهده شد.

Keywords:

بچهماهیان سفید , شوری , بافت کلیه , دریای کاسپین