یونس چوداری خسروشاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه عمران پردیس علوم و تحقیقات آذربایجان شرقی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز ایران
جمشید صبوری - استادیار گروه عمران واحدتبریز دانشگاه آزاد اسلامی تبریز ایران

اتصالات متعارف درزلزله Northridge عملکرد ضعیفی ازنظر شکل پذیری و اتلاف انرژی ازخود نشانداده و عموما دچار شکست ترد ازناحیه جوش بال تیر به ستون گردیدند درچاره اندیشی برای اجتناب ازموارد مشابه درزلزله های اتی محققین نوع جدیدی ازاتصال به نام اتصال کایزر را معرفی نمودندکه درراستای تقویت اتصال می باشد درمقاله حاضر رفتارچرخه ای اتصالات کایزر درنرم افزار المان محدود ANSYS مورد مقایسه قرار گرفت و تاثیر افزایش سختی چشمه اتصال ازطریق افزایش ضخامت ورق مضاعف بروی این اتصالات بررسی گردید همچنین مطالعه ای به منظور بررسی رفتار این اتصالات بااتصالات متعارف فولادی انجام پذیرفت نتایج مطالعه نشان داد که دراتصالات کایزر برخلاف اتصالات متعارف تمرکز تنش درقسمت انتهایی کایزر به سمت تیر بود و تنش به دور ازبرستون انتقال یافت این مطلب بیانگر این امر می باشد که اتصالات کایزر درراستای تقویت اتصال توانایی انتقال مفصل پلاستیک ازبرستون به محدوده ای دور ازبرستون را دارا می باشند

شکل پذیری /اتصالات کایزر /مفصل پلاستیک /نرم افزار المان محدود /چشمه اتصال