شهاب اقبالی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا کوچکی - استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی نصیری محلاتی - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

در سالهای اخیر، به کارگیری مدیریت تلفیقی علفهای هرز با هدف کارایی بیشتر نهاده ها، کاهش آلودگی محیط زیست وافزایش تنوع زیستی توجه بسیاری از متخصصین علفهای هرز را به خود جلب کرده است. به منظور بررسی تأثیر مدیریت تلفیقی علفهای هرز سیب زمینی در جهت کاهش میزان ورود علفکش به محیط، آزمایشی بصورت کرتهای خرد شده نواری در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو نوع سیستم شخم (حفاظتی-متداول) و 6 تیمار مدیریت علفهای (1-علفکش، 2- علفکش کاهش یافته، 3- وجین، 4- کولتیواتور، 5- تلفیق تیمار 2و3، 6- تلفیق تیمارهای 2و4 ) بود. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد در مدیریت با کولتیواتور بود البته فراوانی علفهای هرز پهن برگ و باریک برگ در این تیمار بیشتر از سایر روشهای مدیریت بود. تیمار علفکش به تنهایی در مدیریت علفهای هرز سیب زمینی نه تنها کارایی لازم را نداشت بلکه باعث کاهش تنوع زیستی گردید و احتمالاً آلودگی زیست محیطی را هم به دنبال خواهد داشت.

سیب زمینی، مدیریت تلفیقی علفهای هرز، علفکش کاهش یافته، علفهای هرز