جواد رنجبران عین الدین - ٌدبیر تربیت بدنی آموزش و پرورش تیکمه داش دانشجوی کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی دانشگاه پیام نور تهران جنوب
مهدی شفیعی - دبیر تربیت بدنی و دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه محقق اردبیلی

مقدمه هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر حرکات اصلاحی بر اصلاح ناهنجاری شانه به جلوی دانش آموزان پسر دوره ابتدایی می باشد. روششناسی از بین دانش آموزان پسر دوره ابتدایی 4 مدرسه از شهرستان بستان آباد، منطقه تیکمه داش، با استفاده از صفحه شطرنجی و از نمای جانبی، افراد با وضعیت شانه به جلو، غربالگری شده و از بین آنها 20 نفر بصورت تصادفی انتخاب شده و رضایت نامه را تکمیل کردند. پس از ارزیابی وضعیت شانه به جلو با دستگاه چهارگوش دوگانه، آزمودنی ها با توجه به فاصله شانه هایشان از دیوار به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند و گروه تجربی، پروتکل اصلاحی درمانی متشکل از تمرینات کششی قدرتی را به مدت 6 هفته اجراکردند. در این تحقیق، از آزمون آماری t همبسته و مستقل برای بررسی تفاوت ها در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. نتایج: تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که میزان جلو آمدگی شانه در گروه تجربی به طور معنی داری، 12 درصد کاهش یافت ( 08/0=p (ولی در گروه کنترل اختلاف معنی داری مشاهده نگردید ( 462/0= p (و همچنین فاصله بین کتف ها در گروه تجربی به طور معنیداری، 9 درصد کاهش یافت (001/0= p (ولی در گروه کنترل اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (177/0= p .(نتیجهگیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که اجرای پروتکل حرکات اصلاحی منتخب، موجب بهبود وضعیت شانه به جلو در پسران دوره ابتدایی می شود.

شانه به جلو ، حرکات اصلاحی ، دانش آموزان ، تمرینات کششی قدرتی