مینا ملائی - استادیار مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان
رحیم رمضانی نژاد - استاد مدیریت ورزشی دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان

مقدمه: پژوهش حاضر به منظور تحلیل روند و تغییرات توسعه ورزش قهرمانی استانهای ایران انجام گرفته است.روششناسی: این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است که با استفاده از 48 شاخص، روند توسعهیافتگی ورزش قهرمانی استانهای ایران بین سالهای 1385 و 1390 را بررسی کرده است. ضمنا از روش تحلیل عاملی برای محاسبه شاخصهای ترکیبی و از تحلیل خوشهای برای تعیین سطح توسعهیافتگی ورزشی استانها استفاده شد. نتایج: بررسی روند توسعهیافتگی ورزش قهرمانی نشان داد در سال 1385 سطح توسعهیافتگی ورزش قهرمانی 8 درصد از استانها بالا بود و 6 درصد از آنها محروم و غیربرخوردار بودند. در حالی که در روند مورد بررسی، نسبت استانهای توسعهیافته در سال 1390 به 3/43 درصد و نسبت استانهای محروم به 40 درصد تغییر کرده است که نشان دهنده افزایش نابرابریها و شکاف میان استانها از نظر توسعهیافتگی ورزش قهرمانی در سالهای اخیر می باشد.نتیجهگیری: پیشنهاد میشود در برنامهریزیها و تدوین استراتژیهای آتی ورزش قهرمانی، اولویت تخصیص منابع به استانهای مرزی و پیرامونی اختصاص یابد تا با ایجاد توازن در توسعه ورزش قهرمانی استانهای کشور، علاوه بر جلوگیری از مهاجرت ورزشکاران و سایر منابع انسانی فعال در ورزش استانهای محروم، زمینه ارتقای هرچه بیشتر ورزش قهرمانی در کشور و کسب موفقیت در میادین بینالمللی و جهانی ایجاد شود.

توسعه ورزش، نابرابری، توسعه منطقهای، ورزش قهرمانی